Het nummer begint met een twistinterview met de dikke deur van de Libertarische Partij, Toine Manders. Ik vind het een goed statement. De Libertarische Partij echter is een hoofdpijndossier.
Ze eisen teveel vrijheid voor bedrijven. Toch zijn er gelukkig mensen met MEER VISIE!
Waarom dan deze blijkbare promotort voor bedrijfshegemonie een extra podium geven? Wel, dit interview schenkt, op serieus komische wijze gebracht, confrontatie van denkbeelden; waarbij het mij gaat om de stelling: "BELASTING IS DIEFSTAL". Daar ben ik het mee eens omdat ons politiek systeem in de kern regeert vanuit dwang. Dwingen van anderen. In plaats van er zelf voor te zorgen. Met vrijwillige uitwisseling. Dus ga ik off the record even verder met de stelling:
BELASTING IS GESTOLEN SOLIDARITEIT
Ik noem belasting: gestolen solidariteit, omdat mensen minder de neiging krijgen om direct te helpen, of zelfs maar naar elkaar om te kijken. Omdat ze al zoveel belasting moeten betalen. De tijd die je daarvoor moet werken, ben je kwijt. Er is dus ook op directe wijze minder tijd beschikbaar. Die moet gewerkt en afgedragen worden. Extra jammer omdat daarmee weer een stuk medemenseluk contact en genoegdoening die uitgaat van het directe geven (en ontvangen), verloren gaat. Daarbovenop floreert als toegift de goededoelen-business; het geweten zoekt een uitweg en wordt uitbesteed.
Ik stel niet dat mensen van nature vrijgevig zijn. Dat ligt er m.i. goeddeels aan of er ervaren wordt dat men genoeg heeft. Vanuit tevreden toevloed kan er, ook met het oog op anderen, vrijwillig gedeeld worden. Maar mensen worden misleid door verdeel-en-heers-pipolitici en allerlei guru's, idolen en andere overdrijvers of begeleid door pillenpushers e.d.; afgeleid met shows en spelen; en wat betreft verleiding kent de schepping nogmaals vele trucs en leugens.
Solidariteit is in definitie verengd tot het verplicht leveren van de belastingbijdrage. De Staat zorgt er verder wel voor. En dat doen ze ook. Officieel. Met vele minimaal driedubbeldikbetaalde ambtelijke beleidsmakers/beleidsmedewerkers plus ingehuurden. Hoe hoger in de hierarchie, hoe groter het declaratiefeest. Zonder veel werkelijke verantwoordelijkheid te tonen. Eerder het omgekeerde: de doofpotcultuur.
Het uitgangspunt van de verzorgingsstaat is dat we leren geloven dat de mens eigenlijk zo asociaal zou zijn dat de Staat nodig is om voor elkaar te zorgen. Omdat we dat op basis van vrijwilligheid niet zouden doen. Ondertussen fasciliteert de Staat vooral het grote internationale bedrijfsleven en hun maximale winsten.
Nu met de participatie-samenleving LINK.doorbraak moeten we een geldwaardige bijdrage leveren aan de heerschappij-maatschappij en als bonus ook nog eens belastink betalen. En wel blijven gehoorzamen want je weet dat projectontwikkelaars gaan voor eigen initiatief... Ondertussendoor maken bedrijven overal reclame om spullen te (ver-) kopen. Er wordt gepromoot dat jij die voor jezelf moet hebben, ja jij met je koopkrachtplaatje! Deze definitie van individualisme -wat in de praktijk neerkomt op massaconsumensgedrag- wordt dus door de Staat mede mogelijk gemaakt en feitelijk gepropageerd.
In dit proces nemen grote bedrijven, gesteund door de politiek, steeds meer van de samenleving over; steeds meer wordt het geldcircuit ingetrokken. Dat is de bedoeling want economische groei is nodig, omdat de geldhoeveelheid moet groeien, om het geldsysteem te laten werken. Dit is dan ook geen stabiel systeem, maar met fractioneel bankieren en geldschepping feitelijk gelegaliseerde criminaliteit, met groot voordeel voor een select gezelschap. Degenen die hiervan profiteren zullen niet snel geneigd zijn dit ter discussie te stellen, zelfs niet voor zichzelf.
Mocht je je beroepen op de grondwet, besef dat deze gebaseerd is op de heerschappij van
De Kroon (met als symbool een agressieve leeuw). Door systeemverdedigers wordt goedbedoeld doch echter vals geclaimd dat deze grondwet staat voor vrijheid. En zelfs de UVRM stelt wel dat je vrij geboren wordt, maar daarna volgt toch de verplichte aangifte aan de Staat.
Het heersende denkbeeld is dat economische groei goed is voor iedereen. Maar de maximale winsten worden afgeroomd door grootaandeelhouders. De politiek zorgt ervoor dat dat mogelijk is en verdeelt kruimels ten behoeve van het volk. Die winsten worden betaald door ons en zijn enorm. Ondertussen verdwijnt die verzorgingsstaat. Daar moet op bezuinigd worden! Het wordt nu gedwongen meedoen. En gemeenschapsbezit wordt uitverkocht. Aan het bedrijfsleven. Alwaar vele pipolitici tegenwoordig na een kortstondige politieke carriere hun zakken gaan vullen. Als tijdbom moet er verder een -overal alsmaar doortikkende!- StaatsSchuld terugbetaald worden. Met steeds grotere rentelast, dat geld is direct al weggegooid; en steeds meer staatsobligaties in handen van grote enge afgeschermde internationale organisaties.
De spirit van (direct) delen is verder te zoeken dat je lief zou zijn. Het wordt een gewoonte. Dat die spullen steeds sneller kapotgaan neem je op de koop toe, maar ach het model was toch al uit de mode. Binnenkort is het weer Sinterklaas. In plaats van benodigde kwalitatieve aandacht geven veel ouders die veel weg zijn, zoveel mogelijk kado's om dit gemis aan direct geven, te proberen te compenseren. De kinderen worden afgericht in het kinderopsluitvangbedrijf.
Verder hoeven we niet te vergeten dat de meeste bestuurders zelf zeer weinig aan huishouding hoeven te doen. Daar is personeel voor. Ze bezitten daardoor meer eigen tijd. Om veel meer geld uit te geven en daarmee kunnen ze zich ook gemakkelijker allerlei vaardigheden verwerven door kopen van scholing op allerlei wijzen. Het geld kan verder gebruikt worden voor zeer goed voedsel, allerlei ouderdomsvertragingstaktieken en uiterlijke vorm-oppeppers en het inhuren van andere anderen die dingen voor hen doen in plaats van hun eigen ding. Behalve als dat overeenstemt maar dan nog in dienst van. Ter ere van wat?
Is vrijheid als basis werkelijk een stap te ver?? Is vrijheid dus onmogelijk...
Ik opteer toch voor maximale vrijheid voor het verantwoorde individu. Op basis van wezenlijke gelijkwaardigheid. Met natuurlijke solidariteit. Recht op eigen tijd.
Stop de verslaving en blinde gehoorzaamheid aan (parasitaire) externe heerschappij.
Ik zou zeggen en zeg daarom:
Geef het voorbeeld in je eigen leven. Ten behoeve van jezelf en anderen om je heen.
Aum en over.
AHA, de officiele tekst:
Vandaag wou ik het even hebben over betalen.
Ze eisen teveel vrijheid voor bedrijven. Toch zijn er gelukkig mensen met MEER VISIE!
Waarom dan deze blijkbare promotort voor bedrijfshegemonie een extra podium geven? Wel, dit interview schenkt, op serieus komische wijze gebracht, confrontatie van denkbeelden; waarbij het mij gaat om de stelling: "BELASTING IS DIEFSTAL". Daar ben ik het mee eens omdat ons politiek systeem in de kern regeert vanuit dwang. Dwingen van anderen. In plaats van er zelf voor te zorgen. Met vrijwillige uitwisseling. Dus ga ik off the record even verder met de stelling:
Ik noem belasting: gestolen solidariteit, omdat mensen minder de neiging krijgen om direct te helpen, of zelfs maar naar elkaar om te kijken. Omdat ze al zoveel belasting moeten betalen. De tijd die je daarvoor moet werken, ben je kwijt. Er is dus ook op directe wijze minder tijd beschikbaar. Die moet gewerkt en afgedragen worden. Extra jammer omdat daarmee weer een stuk medemenseluk contact en genoegdoening die uitgaat van het directe geven (en ontvangen), verloren gaat. Daarbovenop floreert als toegift de goededoelen-business; het geweten zoekt een uitweg en wordt uitbesteed.
Ik stel niet dat mensen van nature vrijgevig zijn. Dat ligt er m.i. goeddeels aan of er ervaren wordt dat men genoeg heeft. Vanuit tevreden toevloed kan er, ook met het oog op anderen, vrijwillig gedeeld worden. Maar mensen worden misleid door verdeel-en-heers-pipolitici en allerlei guru's, idolen en andere overdrijvers of begeleid door pillenpushers e.d.; afgeleid met shows en spelen; en wat betreft verleiding kent de schepping nogmaals vele trucs en leugens.
Solidariteit is in definitie verengd tot het verplicht leveren van de belastingbijdrage. De Staat zorgt er verder wel voor. En dat doen ze ook. Officieel. Met vele minimaal driedubbeldikbetaalde ambtelijke beleidsmakers/beleidsmedewerkers plus ingehuurden. Hoe hoger in de hierarchie, hoe groter het declaratiefeest. Zonder veel werkelijke verantwoordelijkheid te tonen. Eerder het omgekeerde: de doofpotcultuur.
Het uitgangspunt van de verzorgingsstaat is dat we leren geloven dat de mens eigenlijk zo asociaal zou zijn dat de Staat nodig is om voor elkaar te zorgen. Omdat we dat op basis van vrijwilligheid niet zouden doen. Ondertussen fasciliteert de Staat vooral het grote internationale bedrijfsleven en hun maximale winsten.
Nu met de participatie-samenleving LINK.doorbraak moeten we een geldwaardige bijdrage leveren aan de heerschappij-maatschappij en als bonus ook nog eens belastink betalen. En wel blijven gehoorzamen want je weet dat projectontwikkelaars gaan voor eigen initiatief... Ondertussendoor maken bedrijven overal reclame om spullen te (ver-) kopen. Er wordt gepromoot dat jij die voor jezelf moet hebben, ja jij met je koopkrachtplaatje! Deze definitie van individualisme -wat in de praktijk neerkomt op massaconsumensgedrag- wordt dus door de Staat mede mogelijk gemaakt en feitelijk gepropageerd.
In dit proces nemen grote bedrijven, gesteund door de politiek, steeds meer van de samenleving over; steeds meer wordt het geldcircuit ingetrokken. Dat is de bedoeling want economische groei is nodig, omdat de geldhoeveelheid moet groeien, om het geldsysteem te laten werken. Dit is dan ook geen stabiel systeem, maar met fractioneel bankieren en geldschepping feitelijk gelegaliseerde criminaliteit, met groot voordeel voor een select gezelschap. Degenen die hiervan profiteren zullen niet snel geneigd zijn dit ter discussie te stellen, zelfs niet voor zichzelf.
Mocht je je beroepen op de grondwet, besef dat deze gebaseerd is op de heerschappij van
De Kroon (met als symbool een agressieve leeuw). Door systeemverdedigers wordt goedbedoeld doch echter vals geclaimd dat deze grondwet staat voor vrijheid. En zelfs de UVRM stelt wel dat je vrij geboren wordt, maar daarna volgt toch de verplichte aangifte aan de Staat.
Het heersende denkbeeld is dat economische groei goed is voor iedereen. Maar de maximale winsten worden afgeroomd door grootaandeelhouders. De politiek zorgt ervoor dat dat mogelijk is en verdeelt kruimels ten behoeve van het volk. Die winsten worden betaald door ons en zijn enorm. Ondertussen verdwijnt die verzorgingsstaat. Daar moet op bezuinigd worden! Het wordt nu gedwongen meedoen. En gemeenschapsbezit wordt uitverkocht. Aan het bedrijfsleven. Alwaar vele pipolitici tegenwoordig na een kortstondige politieke carriere hun zakken gaan vullen. Als tijdbom moet er verder een -overal alsmaar doortikkende!- StaatsSchuld terugbetaald worden. Met steeds grotere rentelast, dat geld is direct al weggegooid; en steeds meer staatsobligaties in handen van grote enge afgeschermde internationale organisaties.
De spirit van (direct) delen is verder te zoeken dat je lief zou zijn. Het wordt een gewoonte. Dat die spullen steeds sneller kapotgaan neem je op de koop toe, maar ach het model was toch al uit de mode. Binnenkort is het weer Sinterklaas. In plaats van benodigde kwalitatieve aandacht geven veel ouders die veel weg zijn, zoveel mogelijk kado's om dit gemis aan direct geven, te proberen te compenseren. De kinderen worden afgericht in het kinderopsluitvangbedrijf.
Verder hoeven we niet te vergeten dat de meeste bestuurders zelf zeer weinig aan huishouding hoeven te doen. Daar is personeel voor. Ze bezitten daardoor meer eigen tijd. Om veel meer geld uit te geven en daarmee kunnen ze zich ook gemakkelijker allerlei vaardigheden verwerven door kopen van scholing op allerlei wijzen. Het geld kan verder gebruikt worden voor zeer goed voedsel, allerlei ouderdomsvertragingstaktieken en uiterlijke vorm-oppeppers en het inhuren van andere anderen die dingen voor hen doen in plaats van hun eigen ding. Behalve als dat overeenstemt maar dan nog in dienst van. Ter ere van wat?
Is vrijheid als basis werkelijk een stap te ver?? Is vrijheid dus onmogelijk...
Ik opteer toch voor maximale vrijheid voor het verantwoorde individu. Op basis van wezenlijke gelijkwaardigheid. Met natuurlijke solidariteit. Recht op eigen tijd.
Stop de verslaving en blinde gehoorzaamheid aan (parasitaire) externe heerschappij.
Ik zou zeggen en zeg daarom:
Geef het voorbeeld in je eigen leven. Ten behoeve van jezelf en anderen om je heen.
Aum en over.
Vandaag wou ik het even hebben over betalen.
Want
wat je ook stemt: betalen zal je!
Er
is in mijn waarneming dus sprake van maar 1 partij in Neederland...
Alles draait om geld, als centrale waarde
En
wij mensen mogen alles betalen!
Daarom
noem ik het systeem-beest liever bij de naam:
De
Betaal-Partij automatisch lid.
De
Betaal-Partij: stemmen heeft geen zin.
Want
je moet betalen, hoe dan ook.
De
roverheid verdeeld, noem het gestolen solidariteit
Die
zo dreigend verdwijnt.
Kapifalisme
wordt verkocht als zijnde vrijheid.
Onvrijwillig
tog zij werken met dwang.
Plus
propaganda voor het winst-belang.
Vul
je zakken, m'n zak is goedgevuld.
Hee
geef me eerst nog even wat van da spul.
Geldig
waardig gunsten gevend
Wie
bepaald en gaat vergunningen verlenen?
Ondertusssen
werk je de helft van het jaar voor de Staat.
Als
je alles optelt kom je daar zo'n beetje aan.
Dit
handhaven, zijn wij daarbij gebaat?
En
moeten wij maar betalen en geloven in die praat...
Geld
is steeds minder waard, dat is een constatering...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten